|
MEĐUNARODNI KRIVIČNI SUD ZA BIVŠU JUGOSLAVIJU PREDMET BR. IT-99-36-I
TUŽILAC
IZMIJENJENA OPTUŽNICA Tužilac Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju, u skladu sa ovlašćenjem iz člana 18 Statuta Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju ("Statut Međunarodnog suda"), optužuje: STOJANA ŽUPLJANINA za GENOCID, ZLOČINE PROTIV ČOVJEČNOSTI, TEŠKE POVREDE ŽENEVSKIH KONVENCIJA IZ 1949, i KRŠENJA RATNIH ZAKONA I OBIČAJA kako slijedi:
1. U novembru 1990. godine u Bosni i Hercegovini su održani demokratski izbori. Svaka od tri glavne stranke poistovećivala se sa po jednom od tri glavne populacijske grupe u Bosni i Hercegovini. Stranka demokratske akcije, SDA, u načelu je bila prepoznata kao nacionalna stranka Muslimana. Srpska demokratska stranka, SDS, smatrala se glavnom srpskom nacionalnom strankom. Hrvatska demokratska zajednica, HDZ, prvenstveno se smatrala hrvatskom nacionalnom strankom. Na republičkom nivou, najviše poslaničkih mjesta u republičkoj skupštini osvojio je SDA, zatim SDS, pa HDZ. Preostala mjesta u skupštini podijelile su ostale stranke, među kojima je bila i bivša komunistička stranka. 2. Do izbora 1990. godine već su postale očite poteškoće u zajednici republika unutar bivše Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije (SFRJ). Rezultati izbora značili su da SDS, kako vrijeme bude odmicalo, neće imati dovoljno političke moći da političkim putem zadrži Republiku Bosnu i Hercegovinu u Jugoslaviji u kojoj dominiraju Srbi. Ubrzo nakon izbora SDS je određena područja u Bosni i Hercegovini počeo organizovati u formalne regionalne strukture, koncipirajući ih na osnovi "Zajednica opština" koje su bile predviđene jugoslovenskim ustavnim uređenjem iz 1974. godine. U aprilu i maju 1991. godine formirana je Zajednica opština Bosanske Krajine sa sjedištem u Banjoj Luci. Mada je formirana na prividno ekonomskim osnovama, njen politički program je bio u suprotnosti sa ustavnim poretkom iz 1974. godine. 3. U ljeto 1991. godine, nakon što su Slovenija i Hrvatska proglasile nezavisnost od Jugoslavije, izbio je rat. Jugoslovenska narodna armija (JNA) veoma se brzo povukla iz Slovenije, omogućujući tako Sloveniji da se otcijepi od Jugoslavije. U Hrvatskoj su se, međutim, žestoke borbe nastavile tokom cijelog ljeta i u jesen 1991. godine. Srpske snage angažovale su sva sredstva u ratnim dejstvima protiv oružanih snaga Hrvatske, pružajući podršku stvaranju zasebnog srpskog entiteta, koji se kasnije proglasio Republikom Srpskom Krajinom. Te snage su obuhvatale jedinice pod kontrolom 5. korpusa JNA sastavljene od vojnih, paravojnih i policijskih jedinica. 4. Za rat u Hrvatskoj, JNA je slala pozive za mobilizaciju muškarcima u Bosni i Hercegovini. Vlada Bosne i Hercegovine usprotivila se tim pozivima i objavila uputstvo da se ljudi ne moraju odazvati na poziv za mobilizaciju. Posljedica toga je bila da se pozivu odazivalo veoma malo bosanskih Muslimana i Hvata. Za razliku od njih, bosanski Srbi su se odazivali u velikom broju, na šta su ih pozivali SDS i ostale srpske nacionalističke stranke. 5. Kako je rat odmicao i kako je postajalo sve vjerovatnije da će i Bosna i Hercegovina proglasiti nezavisnost, SDS je ozbiljno prionuo na stvaranje zasebnog srpskog entiteta u Bosni i Hercegovini. U septembru 1991. godine razne zajednice opština transformirale su se u srpske autonomne oblasti, a među njima i Zajednica opština Bosanska Krajina koja se otprilike 16. septembra 1991. godine transformirala u Autonomnu regiju Krajina ("ARK"). ARK će obuhvatati (između ostalih) i sljedeće opštine: Banju Luku, Prijedor, Sanski Most, Ključ, Kotor Varoš, Bosansku Dubicu, Bosanski Novi, Bosanski Petrovac, Prnjavor, Bosansku Krupu, Bosansku Gradišku, Teslić, Šipovo, Skender Vakuf i Čelinac. 6. Dana 24. oktobra 1991. godine konstituisana je odvojena Skupština srpskog naroda u Bosni i Hercegovini, u kojoj je dominirao SDS. Dana 9. januara 1992. ta skupština je usvojila deklaraciju o proglašenju Republike srpskog naroda Bosne i Hercegovine. Proglašeno je da teritorija te republike obuhvata "područja srpskih autonomnih regija i oblasti i drugih srpskih etničkih cjelina u Bosni i Hercegovini, uključujući i područja na kojima je srpski narod ostao u manjini zbog genocida koji je nad njim izvršen u Drugom svjetskom ratu", i da čini dio savezne jugoslovenske države. Dana 12. avgusta 1992. naziv republike bosanskih Srba promijenjen je u naziv "Republika Srpska". 7. Rukovodstvo SDS-a je glavni problem u stvaranju i uspostavljanju kontrole nad odabranim srpskim teritorijem vidjelo u značajnom broju bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata koji su takođe živjeli na područjima na koja su oni polagali pravo. Zbog toga je trajno uklanjanje ili "etničko čišćenje" gotovo cjelokupne populacije bosanskih Hrvata i bosanskih Muslimana postalo značajan aspekt plana stvaranja nove srpske teritorije. 8. U tom cilju, vlasti bosanskih Srba, uključujući i Stojana ŽUPLJANINA, pokrenule su i sprovele niz postupaka koji su obuhvatali: stvaranje nepodnošljivih uslova (uključujući pritisak i taktiku terora, koja je podrazumijevala i pogubljenja po kratkom postupku) sa ciljem da se ne-Srbi podstaknu na iseljavanje iz tog područja; deportaciju i protjerivanje onih koji nisu bili spremni da odu; i likvidaciju onih ne-Srba koji su ostali, a nisu se uklapali u koncepciju srpske države. Radoslav Brđanin je izjavio da je prihvatljiv postotak ne-Srba u srpskoj državi 2%. 9. Prema popisu iz 1991. godine, na području Bosanske Krajine ukupno je živjelo 1,191,709 stanovnika od kojih su 567,293 bili Srbi, 439,935 bosanski Muslimani, a 103,111 Hrvati. Međutim, Muslimani i Hrvati su činili većinu samo u opštinama Sanski Most, Prijedor, Kotor Varoš i Bosanska Krupa. 10. Vođe srpskih nacionalista (uključujući i SDS) na području ARK-a počeli su 1991. godine da zagovaraju i šire propagandu koja je bosanske Muslimane i bosanske Hrvate predstavljala kao fanatike koji namjeravaju da počine genocid nad srpskim narodom kako bi ostvarili prevlast u Bosni i Hercegovini. Cilj te propagande bio je da se kod srpskog naroda izgradi podrška programu SDS-a i da se među Srbima stvori spremnost da čine zločine nad svojim komšijama pod parolom odbrane srpskog naroda. 11. Nakon uspostavljanja prekida vatre u Hrvatskoj, kao reakcija na pritisak međunarodne zajednice i uspostavljanje zona pod nadzorom UNPROFOR-a, snage pod kontrolom JNA počele su se iz Hrvatske premještati u Bosnu i Hercegovinu. U sklopu tih premještanja jedinice 5. korpusa vraćene su i razmještene u ARK-u u oblastima pretežno naseljenim bosanskim Muslimanima i bosanskim Hrvatima, ili u njihovoj blizini. Te su jedinice raspoređene na ključne položaje, što je uključivalo i postavljanje artiljerije na uzvisine oko područja gdje su živjeli bosanski Muslimani i bosanski Hrvati, kao što je bio Kozarac. 12. Krajem 1991. godine, rukovodstvo SDS-a počelo je sa pripremama za fizičko preuzimanje vlasti u onim opštinama Bosne i Hercegovine koje nisu bile pod izrazitom kontrolom Srba, a nakon toga i sa pripremama za ostvarivanje generalnog plana etničkog čišćenja područja koja su smatrali srpskim. Preuzimanje vlasti vršeno je prema uputstvima rukovodstva SDS-a putem kriznih štabova koji su stvoreni sa tom namjerom. 13. Krizni štabovi su bili formirani po uzoru na slična tijela koja su postojala u sistemu odbrane SFRJ, a bila su zamišljena da preuzmu funkcije opštinskih odnosno republičkih organa vlasti, u vrijeme rata ili vanrednog stanja kada Skupština, inače najviši organ vlasti, ne može da funkcioniše. Krizni štabovi su trebali prestati sa radom u trenutku kada odgovarajuća skupština bude u mogućnosti da ponovo preuzme svoju ulogu. Od trenutka kada se krizni štabovi aktiviraju, oni raspolažu svim izvršnim ovlašćenjima i ovlašćenjima da donose propise i djeluju kao kolektivna tijela u čijem radu učestvuju predstavnici bitnih segmenata države i društva. 14. Krizni štabovi su formirani na regionalnom i opštinskom nivou vlasti kao tijela odgovorna za koordinaciju i sprovođenje glavnine operativne faze plana, kao tijela koja preuzimaju ovlašćenja upravljanja regijama i opštinama. U maju 1992. godine, Krizni štab Autonomne regije Krajina javno se proglasio najvišim organom vlasti na nivou regije. Bilo je obavezno izvršavanje njegovih uputstava i naređenja. Krizni štab ARK-a takođe je proglasio opštinske krizne štabove za najviše organe vlasti u opštini, podređene regionalnom Kriznom štabu. Uz to, Krizni štab je između ostalog preuzeo kontrolu nad medijima i nastavio propagandnu kampanju protiv ne-Srba, kao ključno sredstvo u sprovođenju gore spomenutog plana. 15. Po naređenju Radovana Karadžića, 31. maja i 10. juna 1992. godine krizni štabovi su preimenovani u ratna predsjedništva, a kasnije ratna povjereništva u opštinama. Ratna predsjedništva/ratna povjereništva u suštini su zadržala istu strukturu i ista ovlašćenja koja su imali krizni štabovi, i za njih se u javnosti i dalje upotrebljavao naziv "krizni štab" (u daljnjem tekstu, izraz "krizni štab" odnosiće se i na ratna predsjedništva, odnosno ratna povjereništva). 16. Od aprila do decembra
1992. godine, snage pod kontrolom vlasti bosanskih Srba zauzele su one
opštine za koje se smatralo da predstavljaju prijetnju ostvarenju generalnog
plana za stvaranje srpske države u Bosni i Hercegovini. U preuzimanju
vlasti učestvovale su snage (u daljnjem tekstu "srpske snage")
koje su se sastojale od vojnih, paravojnih, policijskih i jedinica Teritorijalne
odbrane (TO). Preuzimanje vlasti pokrenulo je niz događaja koje su
organizovale i vodile srpske vlasti, uključujući i krizne štabove
na opštinskom i regionalnom nivou, zbog kojih će do kraja 1992. godine
stotine bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata izgubiti život, dok će
hiljade pod prisilom otići iz tih krajeva. OPTUŽENI 17. Stojan ŽUPLJANIN je rođen 1951. godine, u selu Maslovare, opština Kotor Varoš, Bosna i Hercegovina. Završio je pravni fakultet u Sarajevu i zaposlio se u Sekretarijatu unutrašnjih poslova (SUP) u Banjoj Luci, gdje je radio najprije kao komandir stanice milicije Mejdan, a zatim kao načelnik Odjeljenja za opšti kriminalitet u centralnoj policijskoj stanici u Banjoj Luci. Od 1991. godine bio je na dužnosti rukovodioca ili načelnika regionalnog Centra službi bezbjednosti (CSB) koji je objedinjavao i Službu javne bezbjednosti (SJB), ili policiju, i Službu državne bezbjednosti (SDB). Njegovo imenovanje na tu funkciju podržao je 25. januara 1991. Radoslav BRĐANIN. Bio je član Kriznog štaba ARK-a. Kasnije je bio na dužnostima ministra unutrašnjih poslova ARK-a i specijalnog savjetnika
predsjednika Republike Srpske. INDIVIDUALNA KRIVIČNA ODGOVORNOST I NADREĐENOST 18. Od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN, kao načelnik CSB-a, imao je operativnu kontrolu nad opštinskim policijskim snagama u ARK-u, među ostalim i onima koje su bile odgovorne za rad zatočeničkih logora. Opštinske policijske snage bile su obavezne da mu svakodnevno podnose izvještaje o svom radu. On je bio odgovoran i za koordinaciju rada opštinskih i regionalnih policijskih snaga i snaga 1. krajiškog korpusa u vojnim operacijama i drugim akcijama. Policijske snage pod komandom Stojana ŽUPLJANINA učestvovale su u aktivnostima koje su predmet navoda kojima se tereti u daljnjem tekstu. 19. Slično tome, Stojan ŽUPLJANIN, kao načelnik CSB-a, imao je ovlašćenja da kazni ili pokrene disciplinski postupak protiv pripadnika snaga pod njegovom komandom u slučaju da su počinili neko krivično djelo. Takođe je imao ovlašćenja da rukovodi i kontroliše dejstva snaga pod svojom komandom. 20. Vlasti bosanskih Srba, uključujući i Krizni štab ARK-a u periodu koji se razmatra, imale su ovlašćenja i kontrolu nad: napadima na nesrpska sela i područja u ARK-u, uništavanjem sela i vjerskih objekata, oduzimanjem slobode i zatočenjem bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata, formiranjem i radom zatočeničkih logora, ubijanjem i fizičkim maltretiranjem bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata, i deportacijom ili prisilnim preseljenjem bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata iz oblasti koja je nazvana ARK. Vlasti bosanskih Srba, uključujući u periodu koji se razmatra i Krizni štab ARK-a, takođe su imale moć da regionalnom CSB-u i javnom tužiocu nalože da preduzmu istragu, uhapse i krivično gone svakog za koga je postojala sumnja da je počinio krivično djelo na području ARK-a, u logorima ili van njih. 21. Stojan ŽUPLJANIN,
kao član Kriznog štaba ARK-a, učestvovao je pojedinačno ili
zajednički u operacijama u vezi sa vođenjem neprijateljstava i
uništavanjem zajednica bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata u području
ARK-a. Pojedini članovi su zatim pojedinačno izvršavali svoja
posebna zaduženja za koja su bili obavezani prema planu, svaki u skladu
sa svojom funkcijom. Za sve vrijeme svog postojanja, Krizni štab je djelovao
kao kolektivno tijelo koje je koordiniralo i sprovodilo opšti plan preuzimanja
kontrole i "etničkog čišćenja" područja ARK-a.
Nakon raspuštanja Kriznog štaba ARK-a, Stojan ŽUPLJANIN je nastavio
sa sprovođenjem plana u skladu sa svojom funkcijom u strukturama vlasti
bosanskih Srba. OPŠTE POSTAVKE 22. Za sve vrijeme na koje se odnosi ova optužnica u Republici Bosni i Hercegovini na teritoriji bivše Jugoslavije postojalo je stanje oružanog sukoba i djelomične okupacije. Svi postupci ili propusti koji se u ovoj optužnici navode kao teške povrede Ženevskih konvencija iz 1949, priznate članom 2 Statuta Međunarodnog suda, učinjeni su za vrijeme tog oružanog sukoba i djelomične okupacije. 23. Optuženi je individualno odgovoran za zločine za koje ga tereti ova optužnica, u skladu sa članom 7(1) Statuta Međunarodnog suda. Pojedinačna krivična odgovornost uključuje činjenje, planiranje, podsticanje, naređivanje ili pomaganje u planiranju, pripremanju i izvršavanju bilo kojeg od zločina navedenih u članovima 3, 4 i 5 Statuta Međunarodnog suda. 24. Optuženi je, za vrijeme dok je bio na položaju u vlasti kako je opisano u prethodnim paragrafima, krivično odgovoran i za djela koja su počinili njegovi potčinjeni, prema članu 7(3) Statuta Međunarodnog suda koji govori o odgovornosti nadređenog za djela koja je počinio njegov potčinjeni ako je nadređeni znao ili je bilo razloga da zna da će njegov potčinjeni počiniti takva djela ili da ih je počinio, a on nije preduzeo potrebne ili razumne mjere da bi takva djela spriječio ili da bi kaznio njihovog počinioca. 25. U vrijeme na koje se odnosi ova optužnica, optuženi je bio obavezan da se pridržava zakona i običaja koji regulišu vođenje oružanih sukoba, uključujući Ženevske konvencije iz 1949. godine. 26. U svakom od paragrafa u kojima ova optužnica tereti za genocid ili saučesništvo u genocidu, zločine koji su priznati članom 4 Statuta Međunarodnog suda, navedena djela ili propusti počinjeni su sa namjerom da se bosanski Muslimani i bosanski Hrvati unište, u cijelosti ili djelomično, kao nacionalne, etničke, rasne ili vjerske grupe kao takve. 27. U svakom od paragrafa u kojima ova optužnica tereti za zločine protiv čovječnosti, zločine koji su priznati članom 5 Statuta Međunarodnog suda, navedena djela ili propusti bili su dio rasprostranjenog ili sistematskog napada uperenog protiv civilnog stanovništva. OPTUŽBE TAČKE
1 i 2 28. Povezujući ih sa tačkama 1 i 2 optužnice, tužilac ponovo navodi i uvrštava u njihov sadržaj paragrafe 1-27. 29. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN i drugi, pojedinačno i zajedno planirali su, podsticali, naređivali, počinili ili na drugi način pomagali u planiranju, pripremi ili izvršenju kampanje koja je imala za cilj uništenje, u cijelosti ili djelimično, bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata kao nacionalnih, etničkih, rasnih ili vjerskih grupa kao takvih, u oblasti koja je nazvana ARK, uključujući, između ostalih, i opštine Prijedor, Kotor Varoš, Sanski Most, Ključ i Banja Luka. 30. Izvršenje gore navedene kampanje uključivalo je, između ostalog, i:
31. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN je znao ili je bilo razloga da zna da srpske snage pod njegovom kontrolom vrše gore opisana djela u namjeri da unište bosanske Muslimane i bosanske Hrvate, u cijelosti ili djelimično, kao nacionalne, etničke, rasne ili vjerske grupe, kao takve, ili da su to učinile, a on nije preduzeo potrebne ili razumne mjere kako bi spriječio takva djela ili kaznio njihove počinioce. Svojim učešćem u tim djelima ili propustima Stojan ŽUPLJANIN je počinio:
TAČKA
3 32. Povezujući ih sa tačkom 3 optužnice, tužilac ponovo navodi i uvrštava u njen sadržaj paragrafe 1-27. 33. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN i drugi, pojedinačno i zajedno planirali su, podsticali, naređivali, izvršili ili na drugi način pomagali u planiranju, pripremi ili izvršenju progona na političkim, rasnim ili vjerskim osnovama bosanskog muslimanskog i hrvatskog stanovništva u oblasti koja je nazvana ARK, uključujući, između ostalih, i opštine Prijedor, Kotor Varoš, Sanski Most, Ključ i Banja Luka. 34. Gore navedeno planiranje, priprema ili izvršenje progona uključivalo je, između ostalog, i:
35. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN je znao ili je bilo razloga da zna da srpske snage pod njegovom kontrolom vrše gore opisana djela, a on nije preduzeo potrebne ili razumne mjere kako bi spriječio takva djela ili kaznio njihove počinioce. Svojim učešćem u ovim djelima ili propustima Stojan ŽUPLJANIN je počinio:
TAČKE
4 i 5 36. Povezujući ih sa tačkama 4 i 5 optužnice, tužilac ponovo navodi i uvrštava u njihov sadržaj paragrafe 1-27. 37. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN i drugi, pojedinačno i zajedno planirali su, podsticali, naređivali, izvršili ili na drugi način pomagali u planiranju, pripremi ili izvršenju kampanje čiji je cilj bio istrebljenje bosanskog muslimanskog i bosanskog hrvatskog stanovništva u oblasti koja je nazvana ARK, uključujući, između ostalih, i opštine Prijedor, Kotor Varoš, Sanski Most, Ključ i Banja Luka. 38. U okviru gore navedene kampanje, srpske snage su lišile života znatan broj bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata, u toku ili nakon napada na sela, u logorima i drugim zatočeničkim objektima i tokom deportacija ili prisilnih preseljenja. 39. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN je znao ili je bilo razloga da zna da srpske snage pod njegovom kontrolom vrše gore opisana djela a on nije preduzeo potrebne ili razumne mjere kako bi spriječio takva djela ili kaznio njihove počinioce. Svojim učešćem u ovim djelima ili propustima Stojan ŽUPLJANIN počinio je:
TAČKE
6 i 7 40. Povezujući ih sa tačkama 6 i 7 optužnice, tužilac ponovo navodi i uvrštava u njihov sadržaj paragrafe 1-27. 41. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN i drugi, pojedinačno i zajedno planirali su, podsticali, naređivali, izvršili ili na drugi način pomagali u planiranju, pripremi ili izvršenju kampanje terora koja je imala za cilj protjerivanje bosanskog muslimanskog i bosanskog hrvatskog stanovništva iz oblasti koja je nazvana ARK, uključujući, između ostalih, i opštine Prijedor, Kotor Varoš, Sanski Most, Ključ i Banja Luka. 42. Izvršenje gore navedene kampanje uključivalo je namjerno nanošenje teškog bola ili patnji bosanskim Muslimanima ili bosanskim Hrvatima neljudskim postupanjem, uključujući i seksualno zlostavljanje, silovanje, brutalno batinanje i druge oblike teškog maltretiranja u logorima, policijskim stanicama, vojnim kasarnama i drugi zatočeničkim objektima, kao i tokom preseljenja lica i deportacija. Stražari i druga lica u logoru, uključujući i pripadnike srpskih snaga, koristili su najrazličitija oružja prilikom tih batinanja. 43. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN znao je ili je bilo razloga da zna da srpske snage pod njegovom kontrolom vrše gore opisana djela, a on nije preduzeo potrebne ili razumne mjere kako bi spriječio takva djela ili kaznio njihove počinioce. Svojim učešćem u ovim djelima ili propustima Stojan ŽUPLJANIN počinio je:
TAČKE
8 i 9 44. Povezujući ih sa tačkama 8 i 9 optužnice, tužilac ponovo navodi i uvrštava u njihov sadržaj paragrafe 1-27. 45. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN i drugi, pojedinačno i zajedno planirali su, podsticali, naređivali, izvršili ili na drugi način pomagali u planiranju, pripremi ili izvršenju kampanje čiji je cilj bio uklanjanje bosanskog muslimanskog i bosanskog hrvatskog stanovništva iz oblasti koja je nazvana ARK, uključujući, između ostalih, i opštine Prijedor, Kotor Varoš, Sanski Most, Ključ i Banja Luka. 46. Izvršenje gore navedene kampanje uključivalo je deportaciju ili prisilno preseljenje bosanskog muslimanskog i bosanskog hrvatskog stanovništva iz krajeva Bosne i Hercegovine koji su proglašeni za dio Srpske Republike Bosne i Hercegovine u krajeve pod kontrolom legitimnih vlasti Bosne i Hercegovine i u Hrvatsku. U mnogim slučajevima, ne-Srbi su najprije morali potpisati dokumente u kojima je stajalo da svoju imovinu prepuštaju republici bosanskih Srba, kako bi uopće smjeli otići ili da bi bili pušteni na slobodu iz zatočeničkih objekata. 47. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN znao je ili je bilo razloga da znaju da srpske snage pod njegovom kontrolom vrše gore opisana djela, a on nije preduzeo potrebne ili razumne mjere kako bi spriječio takva djela ili kaznio njihove počinioce. Svojim učešćem u ovim djelima ili propustima Stojan ŽUPLJANIN počinio je:
TAČKE
10 DO 12 48. Povezujući ih sa tačkama 10 do 12 optužnice, tužilac ponovo navodi i uvrštava u njihov sadržaj paragrafe 1-27. 49. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN i drugi, pojedinačno i zajedno planirali su, podsticali, naređivali, izvršili ili na drugi način pomagali u planiranju, pripremi ili izvršenju:
50. Približno od 1. aprila 1992. do 31. decembra 1992. godine, Stojan ŽUPLJANIN znao je, ili je bilo razloga da zna, da srpske snage pod njegovom kontrolom vrše gore opisana djela a on nije preduzeo potrebne ili razumne mjere kako bi spriječio takva djela ili kaznio njihove počinioce. Svojim učešćem u ovim djelima ili propustima Stojan ŽUPLJANIN počinio je:
/potpis
na originalu/ Dana 16. decembra 1999. |