|
Hag, 2. maj 2003.
JL/P.I.S./748-t
SUĐENJE BLAGOJEVIĆU, OBRENOVIĆU, JOKIĆU
I NIKOLIĆU
ĆE POČETI 6. MAJA 2003.
Početak suđenja Vidoju Blagojeviću, Draganu Obrenoviću,
Draganu Jokiću i Momiru Nikoliću zakazan je za 6. maj 2003.
u 14.15 u sudnici III. Pretresno vijeće će zasedati u sledećem
sastavu: sudija Liu Daqun (predsjedavajući), sudija Volodymyr Vassylenko
i sudija Carmen Maria Argibay.
PODACI O OPTUŽENIMA
Činjenični navodi
U izmijenjenoj spojenoj optužnici (dalje u tekstu: optužnica),
koja je podnesena 27. maja 2002., navodi se da je Vidoje Blagojević
u maju 1995. imenovan za komandanta 1. bratunačke lake pješadijske
brigade (“Bratunačka brigada”) Vojske bosanskih Srba
(“VRS”). Navodi se da je ova brigada bila zadužena za
bezbjednost teritorije naspram sjeverne, istočne i južne granice
“zaštićene zone” Srebrenica i da je direktno učestvovala
njenom zauzimanju.
U optužnici se dalje navodi da je za vrijeme napada VRS-a na zaštićenu
zonu Srebrenica te ubijanja i pogubljenja muškaraca, bosanskih Muslimana,
koje je uslijedilo, Vidoje Blagojević bio pukovnik i zapovijedao
je Bratunačkom brigadom, a u zoni odgovornosti Bratunačke brigade
bio je prisutan i zapovijedao najmanje do 17. jula 1995. Navodi se da
je nakon toga vodio bataljon svojih vojnika koji je u okviru operacije
VRS-a napao muslimansku enklavu Žepa. Nakon pada Žepe, vratio
se u bratunačku zonu odgovornosti, u kojoj je ostao do 22. septembra
1995. godine. Komandant Bratunačke brigade ostao je do sredine 1996.
godine, kada je prekomandovan u Glavni štab VRS-a, koji je kasnije
nazvan Generalštab VRS-a.
Kao komandant brigade bio je odgovoran za planiranje, rukovođenje
i nadzor aktivnosti svih podređenih formacija svoje brigade, u skladu
sa uputstvima koja je dobivao od svoje više komande na nivou korpusa
i Glavnog štaba.
U optužnici se navodi da je 1. jula 1995. Dragan Obrenović
imao čin majora i bio je na dužnosti načelnika štaba
Zvorničke brigade. Kao načelnik štaba bio je odgovoran
za rukovođenje aktivnostima štaba brigade. Bio je odgovoran
za nadzor, kontrolu i organizovanje aktivnosti svih jedinica i dejstava
u okviru zone odgovornosti brigade, za davanje dopunskih naređenja
koja su trebala da obezbijede sprovođenje naređenja komandanta,
i bio je prvi savjetnik komandantu svoje brigade. Kao načelnik štaba,
bio je istovremeno i zamjenik komandanta brigade tako da je u odsustvu
svog komandanta on bio odgovorno lice u Zvorničkoj brigadi i imao
pravo da daje zadatke podređenima.
Kada je 6. jula 1995. godine počela operacija Srebrenica, Vinko
Pandurević, komandant Zvorničke brigade, bio je odsutan zbog
drugih dužnosti izvan zone odgovornosti Zvorničke brigade, te
je Dragan Obrenović, kao zamjenik komandanta, bio odgovorno lice
Zvorničke brigade od 6. jula 1995. do podneva 15. jula 1995., kada
se Vinko Pandurević vratio u zonu Zvorničke brigade.
U optužnici se navodi da je Momir Nikolić, po zanimanju nastavnik,
mobilizovan u vojsku 18. aprila 1992. kada je stacioniran u Štab teritorijalne
odbrane kao pomoćnik komandanta za obavještajne poslove. U julu 1995.
godine raspoređen je u 1. laku pješadijsku brigadu Vojske Republike
Srpske (“VRS”) u Bratuncu (“Bratunačka brigada”)
na mjesto kapetana prve klase, gdje je bio na dužnosti pomoćnika
komandanta za bezbjednost i obavještajne poslove. Njegova brigada, koja
je bila direktno zadužena za bezbjednost terotirije uz sjevernu,
istočnu i južnu granicu srebreničke enklave, je prema navodima
učestvovala u u samom zauzimanju enklave.
Prema navodima optužnice, kao pomoćnik komandanta za bezbjednost
i obavještajne poslove, Momir Nikolić je bio prisutan u zoni odgovornosti
Bratunačke brigade tokom napada na srebreničku enklavu od 4.
jula 1995. do 1. novembra 1995.
U optužnici se navodi da je Dragan Jokić imao čin majora
i obavljao dužnost načelnika inžinjerije Zvorničke
brigade. Kao načelnik inžinjerije bio je i član štaba brigade
i savjetnik komandanta brigade i načelnika štaba/zamjenika komandanta
za poslove inžinjerije kao što su radovi u svrhe odbrane, minerski
radovi, izgradnja puteva i projekti iskapanja. Takođe je bio i odgovaoran
za planiranje, rukovođenje, organizovanje i praćenje aktivnosti
inženjerijske čete Zvorničke brigade i imao ovlasti da
inženjerijskoj četi izdaje naređenja kojima su se sprovodile
naredbe komandanta brigade i/ili načelnika štaba/zamjenika komandanta.
Osim toga, bio je i dežurni oficir u 24-satnom periodu, počev
od jutra 14. jula do jutra 15. jula 1995. godine, i, u tom svojstvu, zauzimao
je centralno mjesto u koordinaciji i komunikaciji u zoni odgovornosti
Zvorničke brigade.
Privremeno puštanje na slobodu
Dana 28. marta 2002., Pretresno vijeće II je odbilo Jokićev
zahtjev za privremeno puštanje na slobodu koji je ovaj podnio 10. januara
2002. Kolegij Žalbenog vijeća je 18. aprila 2002. odobrio Jokićev
zahtjev za ulaganje žalbe na odluku Pretresnog vijeća. Žalbeno
vijeće je 28. maja 2002. prihvatilo žalbu i izdalo nalog da
se Dragan Jokić privremeno pusti na slobodu. Dana 11. aprila 2003.,
Pretresno vijeće je obustavilo Jokićev privremeni boravak na
slobodi i naložilo da se optuženi 29. aprila 2003. prebaci u
nadležnost Međunarodnog suda kako bi mogao početi sudski
postupak.
Optužbe
U optužnici se četvorica optuženih terete po šest tačaka
i to:
Vidoje Blagojević na osnovu individualne krivične odgovornosti
(član 7(1) Statuta Međunarodnog suda) i na osnovu krivične
odgovornosti nadređenog (član 7(3)) po:
jednoj tački za genocid (član 4(3)(e) Statuta– saučesništvo
u genocidu),
četri tačke za zločine protiv čovječnosti
(član 5 Statuta –istrebljenje; ubistvo; progoni na političkoj,
rasnoj i vjerskoj osnovi; nečovječno postupanje (prisilno
preseljenje)), i
jednoj tački za kršenje zakona i običaja ratovanja (član
3 Statuta – ubistvo).
Dragan Obrenović na osnovu lične krivične odgovornosti
(član 7(1) Stauta Međunarodnog suda) i krivične odgovornosti
nadređenog (član 7(3)) po:
jednoj tački za genocid (član 4(3)(e) Statuta –saučesništvo
u genocidu),
tri tačke za zločine protiv čovječnosti (član
5 Statuta – istrebljenje; ubistvo; progoni na političkoj,
rasnoj ili vjerskoj osnovi), i
jednoj tački za kršenje zakona i običaja ratovanja (član
3 –ubistvo).
Momir Nikolić na osnovu lične krivične odgovornosti
(član 7(1) Statuta Međunarodnog suda) po:
jednoj tački za genocid (član 4(3)(e) Statuta –
genocid ili, alternativno, saučesništvo radi počinjenja
genocida),
tri tačke za zločine protiv čovječnosti (član
5 Statuta – istrebljenje, ubistvo, progoni na političkoj,
rasnoj i vjerskoj osnovi), i
jednoj tački za kršenje zakona i običaja ratovanja (član
3 Statuta –ubistvo).
te na osnovu lične krivične odgovornosti (član 7(1) Statuta
Međunarodnog suda) i odgovornosti nadređenog (član 7(3)
Statuta) po:
jednoj tački za zločine protiv čovječnosti (član
5 Statuta– nečovječno postupanje (prisilno preseljenje)).
Dragan J okić na osnovu lične krivične odgovornosti
(član 7(1) Statuta Međunarodnog suda) po:
tri tačke za zločine protiv čovječnosti (član
5 Statuta – istrebljenje; ubistvo; progoni na političkoj,
rasnoj ili verskoj osnovi), i
jednoj tački za kršenje zakona i običaja ratovanjae (član
3 –ubistvo).
*****
|
