Gojko Janković prebačen u Pritvorsku jedinicu MKSJ-a

Den Haag, 14. mart 2005.
JP/MOW/948t

GOJKO JANKOVIĆ PREBAČEN U PRITVORSKU JEDINICU MKSJ-a

Danas, u ponedeljak 14. marta 2005., Gojko Janković je stigao u Pritvorsku jedinicu Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju.

Opšti podaci

Gojko Janković je prvobitno optužen u junu 1996. zajedno s Draganom Zelenovićem, Radovanom Stankovićem, Dragoljubom Kunarcem, Radomirom Kovačem, Zoranom Vukovićem, Draganom Gagovićem i Jankom Janjićem (vidi podatke o predmetima Kunarac i drugi i Stanković). Dragan Gagović i Janko Janjić su preminuli.

Dana 20. aprila 2001., Tužilaštvo je podnijelo izmijenjenu optužnicu protiv Gojka Jankovića i Dragana Zelenovića. Dragan Zelenović se i dalje nalazi na slobodi.

Činjenični navodi

U izmijenjenoj optužnici se navodi da je Gojko Janković, rođen 31. oktobra 1954. u selu Trbušće u opštini Foča, jugoistočna Bosna i Hercegovina, bio jedan od potkomandira vojne policije i jedan od glavnih vođa paravojske u Foči. Gojko Janković je učestvovao u vojnom napadu na Foču i više okolnih sela, kao i u hapšenju civila na rukovodećim položajima.

U optužnici se dalje navodi da nakon što su u aprilu 1992. snage bosanskih Srba zauzele Foču, vojna policija zajedno s lokalnim i drugim vojnicima počela je hapsiti muslimansko i hrvatsko stanovništvo. Tokom hapšenja mnogi civili su ubijeni, pretučeni ili izloženi seksualnom zlostavljanju. Muslimanske žene, djeca i stariji zatočeni su u kućama, stanovima i motelima u Foči i u okolnim selima ili u centrima za duže ili kraće zatočenje kao što su Buk Bijela, gimnazija u Foči i sportska dvorana "Partizan". Mnoge od zatočenih žena podvrgnute su ponižavajućim i degradirajućim životnim uslovima, okrutnom batinanju i seksualnom nasilju, uključujući i silovanje. Pored navedenih mjesta za zatočenje, nekoliko žena zatočeno je u kućama i stanovima koji su korišteni kao javne kuće, a koje su vodile grupe vojnika, uglavnom pripadnika paravojske.

Gojko Janković se takođe tereti za naknadno zatočavanje žena – koje su bile formalno zatočene u Karamanovoj kući - u drugim kućama i njihovo podvrgavanje seksualnom zlostavljanju.

Optužbe

U optužnici se optuženi tereti na osnovu individualne krivične odgovornosti (član 7(1) Statuta Međunarodnog suda) i krivične odgovornosti nadređenog (član 7(3) Statuta) po:

sedam tačaka za kršenja zakona i običaja ratovanja (član 3 – mučenje; silovanje) i sedam tačaka za zločine protiv čovječnosti (član 5 – mučenje; silovanje).

Povezan predmet

Zajedničko suđenje Dragoljubu Kunarcu, Radomiru Kovaču i Zoranu Vukoviću počelo je 20. marta 2000. Pretresno vijeće je 22. februara 2001. izreklo presudu kojom je Dragoljuba Kunarca osudilo na 28 godina zatvora za mučenje, silovanje i porobljavanje (zločini protiv čovječnosti), Radomira Kovača na 20 godina zatvora za silovanje i povrede ličnog dostojanstva (kršenje zakona i običaja ratovanja) i porobljavanje i silovanje (zločini protiv čovječnosti), a Zorana Vukovića na 12 godina zatvora za mučenje i silovanje (kršenje zakona i običaja ratovanja) i porobljavanje i silovanje (zločini protiv čovječnosti). Žalbeno vijeće je 12. juna 2002. potvrdilo te kazne.

Dalje informacije

Dana 29. novembra 2004., Tužilaštvo je podnijelo zahtjev na osnovu pravila 11bis u kojem je tražilo da se imenuje Pretresno vijeće koje će razmotriti zahtjev Tužilaštva da se ovaj predmet ustupi vlastima Bosne i Hercegovine.

Datum prvog stupanja optuženog pred Sud bit će objavljen u dogledno vrijeme.

Integralni tekst Optužnice na bosanskom/hrvatskom/srpskom jeziku: http://www.icty.org/case/stankovic/4