U utorak 20. februara 2001. u 15:30 sati, Žalbeno vijeće u sastavu: sudija Hunt (predsjedavajući), sudija Riad, sudija Nieto-Navia, sudija Bennouna i sudija Pocar, izreći će svoju presudu u predmetu Čelebići.

PODACI O PREDMETU

Godine 1992. snage bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata su preuzele kontrolu nad selima u kojima su uglavnom živeli Srbi, u opštini Konjic i njenoj okolici, u srednjoj Bosni i Hercegovini. Osobe zatočene za vrijeme tih operacija držane su u bivšem objektu Jugoslovenske narodne armije (JNA) u selu Čelebići, u zatvoru/logoru Čelebići, u kojem su zatočenici ubijani, mučeni, seksualno zlostavljani, tučeni i podvrgavani drugim vidovima surovog i nečovječnog postupanja.

U optužnici, izdatoj 21. marta 1996., terete se sljedeće četiri osobe:

Zejnil Delalić, koji je navodno koordinirao aktivnosti snaga bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata na području Konjica negdje od otprilike aprila 1992. pa bar do septembra 1992. i bio komandant Prve taktičke grupe snaga bosanskih Muslimana otprilike od juna 1992. do novembra 1992. Njegove odgovornosti su uključivale ovlašćenja nad logorom Čelebići i njegovim osobljem. Zdravko Mucić je navodno bio komandant logora Čelebići negdje od maja do novembra 1992. Hazim Delić je navodno bio zamjenik upravnika logora Čelebići od maja do novembra 1992., a nakon odlaska Zdravka Mucića, postao je komandant logora otprilike do decembra 1992. Esad Landžo je navodno bio stražar u logoru Čelebići otprilike od maja do decembra 1992. godine.

Presuda PRETRESNOG vijeĆa

Su|enje četvorici optuženih počelo je 10. marta 1997. a Pretresno vijeće je izreklo svoju presudu 16. novembra 1998.

Zejnil Delalić je oslobo|en krivice po svim tačkama optužnice i odmah je pušten iz Pritvorske jedinice.

Zdravko Mucić je proglašen krivim na osnovu individualne krivične odgovornosti (član 7(1)) za:

teške povrede Ženevskih konvencija iz 1949. (član 2 - hotimično nanošenje teške patnje ili ozbiljne tjelesne ili zdravstvene povrede; protivzakonito zatočavanje civila), i kršenja zakona i običaja rata (član 3 - surovo postupanje).

Tako|er, na osnovu krivične odgovornosti nadre|enog (član 7(3)) za sljedeće:

teške povrede Ženevskih konvencija iz 1949. (član 2 - hotimično ubijanje; hotimično nanošenje teške patnje ili ozbiljne tjelesne ili zdravstvene povrede; mučenje; nečovječno postupanje); i kršenja zakona i običaja rata (član 3 - ubistva; surovo postupanje; mučenje).

Kazna: sedam godina zatvora

Hazim Delić je na osnovu individualne krivične odgovornosti (član 7(1)) proglašen krivim za:

teške povrede Ženevskih konvencija iz 1949. (član 2 - hotimično ubijanje; hotimično nanošenje teške patnje ili ozbiljne tjelesne ili zdravstvene povrede; mučenje; nečovječno postupanje), i kršenja zakona i običaja rata (član 3 - ubistvo; surovo postupanje; mučenje).

Kazna: 20 godina zatvora

Esad Landžo je na osnovu individualne krivične odgovornosti (član 7(1)) proglašen krivim za:

teške povrede Ženevskih konvencija iz 1949. (član 2 - namjerno ubijanje; namjerno nanošenje teške patnje ili ozbiljne tjelesne ili zdravstvene povrede; mučenje), i kršenja zakona i običaja rata (član 3 - ubistvo; surovo postupanje; mučenje).

Kazna: 15 godina zatvora.

ŽALBA

Dana 26. novembra 1998., Tužilaštvo je podnijelo žalbe na osloba|ajuću presudu Zejnilu Delaliću i kaznu izrečenu Zdravku Muciću.

Zdravko Mucić je podnio žalbu na presudu 27. novembra 1998., Hazim Delić 23. novembra 1998., a Esad Landžo je to učinio 1. decembra 1998.

Rasprava o žalbi održana je od 5. do 8. juna 2000. Presuda po žalbi biće izrečena 20. februara 2001. u 15:30 sati u Sudnici I.