Dragoljub Prcać uhapsen od strane SFOR-a u Bosni i Hercegovini i prebačen u Hag

Hag, 6. marta 2000.
JL/P.I.S./475-t

DRAGOLJUB PRCAČ UHAPŠEN OD STRANE SFOR-a
U BOSNI I HERCEGOVINI I PREBAČEN U HAG

Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) pozdravlja hapšenje Dragoljuba Prcača od strane snaga SFOR-a u nedelju, 5. marta 2000.

Dragoljub Prcač je jedan od osmorice koji se nalaze na optužnici od 2. juna 1998. za zločine koje su navodno počinili u logoru Omarska u severozapadnoj Bosni, u periodu od maja do avgusta 1992. Na osnovu krivične odgovornosti nadređenog, Dragoljub Prcač se tereti po četiri tačke optužnice za teške povrede Ženevskih konvencija, po tri tačke za kršenja ratnih zakona i običaja i po četiri tačke za zločine protiv čovječnosti, i to za njegovu navodnu odgovornost za između ostalog, ubistvo, mučenje, silovanje i protivpravno zatvaranje bosanskih Muslimana i bosanskih Hrvata u Omarskoj.

Dragoljub Prcač, zajedno sa Miroslavom Kvočkom, je bio zamjenik komandanta Omarske Željka Meakića. Prcač i Kvočka su bili nadređeni svima u logoru osim Meakiću. Prije početka rata i Prcač i Kvočka bili su službenici Ministarstva unutrašnjih poslova u Prijedoru.

Prcač je peti optuženi sa prvobitne optužnice Meakić i ostali koji se sada nalazi u pritvoru u Hagu, a njegovo hapšenje dovodi broj optuženih u pritvoru Tribunala do 36. Na slobodi je ostalo još 26 javno optuženih osoba.

Podaci o optužnici

U optužnici stoji:

"Uslovi života u Omarskoj bili su surovi. Zatvorenici su držani u skučenom prostoru, s malo ili bez ikakvih mogućnosti održavanja lične higijene. Hranjeni su jednom na dan, obrocima koji su ih jedva održavali na životu. Imali su tri minuta vremena da odu do kantine, pojedu i izađu. Ono malo vode što su dobijali bilo je obično nečisto. Zatvorenicima se nije mijenjala odjeća, niti su imali krevetninu. Nije im pružana nikakva medicinska njega.

Surova premlaćivanja bila su uobičajena. Logorski stražari, kao i ostali koji bi dolazili u logor i fizički zlostavljali zatvorenike, kao oružje za premlaćivanje koristili su različite predmete, uključujući drvene palice, metalne šipke i alate, debele industrijske kablove raznih dužina koji su na krajevima imali metalne kugle, kundake pušaka i noževe. Zatvorenici oba pola bili su premlaćivani, mučeni, silovani i seksualno zlostavljani i ponižavani. Pored uobičajenih premlaćivanja i zlostavljanja, vršena su višestruka ubistva i provođene posebne vrste terora. Mnogi, kako poznatog tako i nepoznatog identiteta, nisu preživjeli logor."

Ubrzo će biti objavljeni vrijeme i datum njegovog prvog pojavljivanja.